Ik geloof dat ik me had voorgesteld om in één keer Zero Plastic te gaan. Zoiets als de alcoholicus die besluit geen druppel alcohol meer te drinken of de roker die finaal stopt. Maar zo werkt het dus niet voor plastic.
Dat is helaas zo alomtegenwoordig en zo verweven met onze dagelijkse consumptie dat het tijd, planning en geduld kost om de omschakeling te maken. Stap voor stap dus. Hier zijn, ter inspiratie, mijn recentste stapjes.
Losse thee in plaats van thee in builtjes. De evolutie naar thee in piramidevormige zakjes gemaakt van polyethyleen liet ik eerder al zo veel mogelijk aan me voorbij gaan. Toen ik bij recent opzoekingswerk ontdekte dat de meeste papieren theezakjes behandeld zijn met een laagje polypropyleen om ze steviger te maken en het dus geen goed idee is om dag na dag theezakjes in de compostemmer te gooien zoals wij deden, ging de knop om. Weg ermee!
Rijst, quinoa en kokosrasp, wat ik tevoren meestal verpakt kocht, kocht ik recent verpakkingsvrij en daar wil ik ook bij blijven.
Stilaan schakel ik over naar onverpakte specerijen. Onlangs zwarte peper en currypoeder bijgevuld.
Ik maakte nog een keer zelf wasmiddel. Het recept daarvoor is heel eenvoudig: 40 gram castillezeep raspen en de vlokken oplossen in 2,5 l kokend water. Laten afkoelen en in flessen overgieten. Ik gebruik geen wasverzachter en voeg een katoenen zakdoekje met 7-8 druppels etherische olie naar keuze toe aan de was.
Verder kocht ik 3 kg speltbloem in een papieren zak van Boerencompagnie in plaats van kleine verpakkingen die niet helemaal te recyclen zijn. Extra leuk om te weten dat die bloem maar enkele kilometers heeft afgelegd om in de winkel te raken (van Heverlee naar Leuven).
Misschien vraag je je nu af of plasticvrij niet duurder uitkomt. Vaak zijn verpakkingsvrije producten namelijk ook bio. Ik neem meestal de proef op de som wanneer ik een product overschakel en stel vast dat in vele gevallen de nieuwe keuze ongeveer hetzelfde kost of goedkoper is dan de oude. Voor één item in dit bericht was dat niet het geval: zwarte peper kostte verpakkingsvrij een stuk duurder.
Wat heb ik nog geleerd? Planning is alles. In plaats van gauw even ongepland de supermarkt inrennen zorgvuldig tevoren bekijken wat ik nodig heb en ervoor zorgen dat ik de nodige zakjes en potjes bij me heb. Het is iets meer moeite, maar het is rustiger winkelen en geeft veel meer voldoening achteraf. Het doet mij ook beseffen dat we als consument veel macht hebben. Het economische kaartenhuis staat of valt met wat wij als consument al dan niet willen aankopen. En nu is het hopen dat eindelijk dat verbod op plastic zakjes er ook in Vlaanderen komt. Want af en toe mogen overheden ook wel eens een stap zetten, natuurlijk.
